نکاتی برای آموزش سنتور به افراد مبتدی

آوینا دانایی پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت ۰۰ ۰۹:۳۶ ۱۴۸ بازديد

هر سنتور نوازی میبایست با برنامه و از روی اصول اساسی سنتور شروع به یادگیری کند .بنابراین سازی ها درس اول آموزش ها را از روی نت برای شما شرح میدهد.پس برای یادگیری ۱۶ نکته اساسی برای افراد مبتدی در سنتور با ما باشید.

1- برای نوشتن اصوات موسیقی احتیاج به علاماتی داریم که به وسیله‌ی آنها اصوات را ثبت نماییم. این علامات به این شکل یا هستند و به نام نت (note) خوانده می شوند
2- نت‌های گفته شده در فوق را روی 5 خط موازی و مساوی می‌نویسند و به این 5 خط حامل می‌گویند. خطوط حامل از پایین به بالا شمرده شده و نت‌های موسیقی از چپ به راست بر روی و بین خطوط حامل نوشته می‌شوند.

3- تعداد نت‌های موسیقی هفت است که اسامی آنها به ترتیب عبارتند از: «دو»، «رِ»، «می»، «فا»، «سُل»، «لا» و «سی». این هفت نت سه بار تکرار می‌شوند که مجموعاً بیست و یک صدا در سنتور ایجاد می‌کنند(به استثنای نت‌های «می» و «فا» که چهار بار تکرار می‌شوند).
4- برای شناختن نت‌های موسیقی روی حامل علامتی به نام کلید سُل ابداع شده که چنانچه در اول حامل قرار گیرد، نتی که روی خط دوم نوشته شده به نام نت سُل خوانده می‌شود. همانطوری که در بالا گفته شد، چون نت‌های موسیقی ترتیب معینی دارند و به طور منظم دنبال هم نامیده می‌شوند. با معلوم شدن محل نت سُل روی حامل محل بقیه‌ی نت‌ها نیز به سهولت معلوم می‌گردد.

* نکته: «برای فرا گرفتن نت‌های روی حامل باید آنها را چندین بار رونویسی کرد و در ضمن نوشتن با صدای بلند نام آنها را تلفظ نمود تا خوب به خاطر سپرده شوند.»

5- همانطوری که گفته شد، 7 صدای موسیقی در سنتور سه بار تکرار می‌شوند. به اضافه دو نت «می» و «فا» که چهار بار تکرار می‌شوند. با این ترتیب باید در روی حامل 23 محل مختلف برای صداهایی که در سنتور موجود است در نظر گرفت. در شکل شماره 2 فقط 9 صدای آن شناخته و معلوم شد. برای نشان دادن بقیه‌ی نت‌ها روی حامل، چون محلی بر رو و بین خطوط حامل باقی نمانده، اجباراً باید آنها را با خطوط کوچکی(خطوط اضافه یا خطوط تکمیلی) مانند نمونه‌ی زیر نشان داد.
- 6- معمولاً صداهای موسیقی دارای کشش‌های مختلفی هستند. مثلاً ممکن است گاهی نتی را به مدت زیادی به صدا درآورد و یا اینکه فوراً پس از به صدا درآوردن، آن را قطع کرد یا چند نت را دنبال هم اجرا نمود و یا در بین نت ها مقداری سکوت کرد. برای تعیین مقدار کشش نت‌ها و یا سکوت بین آنها قدم آهسته‌ی سربازان را که تقریباً به گوش همه‌ی مردم آشناست مقدار معین کشش فرض می‌کند و فاصله‌ی بین هر قدم را یک ضرب می‌نامند و به این شکل نشان می دهند(منظور همان خط عمودی است که به نت وصل شده) که نام آن را سیاه گذاشته‌اند. پس نتی که به صورت سیاه نوشته می‌شود، باید یک ضرب یا یک قدم کشش داشته یعنی صدای آن به اندازه‌ی یک ضرب ادامه داشته باشد . به مدت کش نت‌های زیر توجه نمایید:
منظور از شکل فوق آن است که نت «سل سیاه» باید از شماره 1 شروع و در ابتدای شماره 2 ختم شود و بلافاصله با زدن شماره 2، نت «سی» زده شود و ادامه پیدا کند تا سر ضرب سوم و به همین ترتیب کشش نت‌های سوم و چهارم تا ضرب بعدی ادامه یابد.

برای تمرین درس فوق کافی است که شما دست خود را روی میز به طور مساوی و منظم و با فاصله‌های زیاد بزنید و سر هر ضربه یک نت را بخوانید و آنقدر با صدای خود آن را بکشید تا به ابتدای ضرب بعد برسد و با زدن دست خود به می، نت بعد را بخوانید و آنقدر کشش دهید تا به نت بعد برسید. به همین ترتیب چندین بار این عمل را ادامه دهید تا خوب مقدار کشش یک سیاه را فرا گیرید. البته منظور خواندن صدای اصلی‌ نت‌ها نیست بلکه فقط فهمیدن مقدار کشش هر نت است. به این جهت همه‌ی آنها را می‌توان با یک صدا اجرا کرد(این عمل را در اصطلاح موسیقی وزن‌خوانی نامند).

7- اگر بخواهیم یک نت را به اندازه‌ی دو شماره و یا دو ضرب کشش دهیم به این شکل نوشته می شود:
- به طوری که در مثال بالا ملاحظه می‌شود برای کشش هر نت، دو شماره باید منظور کنیم و سر شماره‌ی 3 نت بعد را اسم ببریم. این نت‌ها را به علت آن‌که داخل آنها خالی و سفید است، نت‌های سفید نامند. پس نت‌های سفید دارای دو ضرب کشش هستند. یعنی دو برابر سیاه.
- 8- اگر بخواهیم نتی را به اندازه‌ی چهار ضرب بکشیم آن را عیناً مانند سفید می‌نویسیم ولی دیگر خطی بر آن عمود نمی‌کنیم و چون‌ شکل آن تقریباً مثل دایره می‌شود، نام آن را گرد گذاشته‌اند.
- 9- اگر بخواهیم به اندازه‌ی کشش یک ضرب یعنی در فاصله‌ی شماره ی 1 تا 2 ، دو نت اجرا کنیم آنها را به صورت چنگ می نویسیم. مانند زیرک
  
  برای اجرای چنگ‌های فوق دقت شود که باید کشش آنها کاملاً مساوی بوده و تند و کند نشود. درست مانند ضربه‌های ساعت بزرگ دیواری؛ البته چنگ‌ها را به دو نوع فوق که در بالا نشان داده شده می‌نویسند و هر دو نوع، چنگ خوانده می‌شود. یعنی هم به صورت پیوسته به یکدیگر و هم جدا از یکدیگر
- 10- همچنین اگر بخواهیم در فاصله‌ی یک ضرب چهار نت اجرا کنیم، آنها رابه صورت دولاچنگ می‌نویسیم. مانند مثال زیر: